De brug
Een zwaarbeladen vrachtwagen kruipt naar boven, achter zich een ellenlange file verzamelend. Met een slakkengang van hooguit vijf kilometer per uur gaan we omhoog. Bovenop de brug wacht nog een verrassing. Een auto heeft een lekke band en de bestuurder heeft zojuist de krik onder zijn wagen geschoven om deze te vervangen. Moeizaam passeert de hele rits auto´s waarin we ons bevinden het pechgeval. En zo kan het zomaar zo´n twintig minuten duren voordat je de fameuze Jules Wijdenbosch brug over de Surinamerivier over bent.
De ‘Bosje brug’, zoals het imposante bouwwerk dat in 2000 is neergelegd in de volksmond wordt genoemd, is de trots van Suriname. Op nationale feestdagen wappert de Surinaamse vlag in grote getalen boven de rivier.
Wie aan de Waterkant in Paramaribo een biertje drinkt, wordt getrakteerd op een schitterend uitzicht op het bouwwerk dat met een fraaie boog naar het district Commewijne loopt. Architectonisch is de ‘Bosje brug’ een waar kunstwerk, maar bij de aanleg is de verkeersintensiteit waarschijnlijk flink onderschat.
Wilde voorheen vrijwel niemand in Commewijne wonen omdat je er vanuit Paramaribo alleen met het bootje kon komen, door de komst van de brug is dat totaal veranderd. Veel Surinamers zijn de drukke stad ontvlucht en hebben een huis aan de overkant van de rivier gebouwd. En het inwoneraantal van Commewijne blijft maar groeien.
Wilde voorheen vrijwel niemand in Commewijne wonen omdat je er vanuit Paramaribo alleen met het bootje kon komen, door de komst van de brug is dat totaal veranderd. Veel Surinamers zijn de drukke stad ontvlucht en hebben een huis aan de overkant van de rivier gebouwd. En het inwoneraantal van Commewijne blijft maar groeien.
De smalle brug is daardoor in de spitsuren een waar verkeersknelpunt geworden. Want ook al wonen nu veel mensen aan de overkant, ze werken nog altijd in de stad. De twee rijbanen, één van en één naar Paramaribo, zijn dan ook niet berekend op de grote hoeveelheid auto´s die zich iedere keer weer aandient.
Voor wie haast heeft, is het een grote ergernis. Maar wie oog heeft voor de charme van de boogbrug kan wellicht genieten van het mooie uitzicht over de laagbouw van Paramaribo en de vele bijzondere situaties die zich op de brug voordoen.
Zou de politie in Nederland je meteen van de Van Brienenoordbrug afplukken, op de Bosje Brug is niets te gek. Werklui zitten relaxed op de rand van de laadbak van oude pick-ups. Fietsers sjokken er met hun tweewieler aan de hand – de brug is te steil om te fietsen - gewoon over de smalle rijbaan omhoog. Bromfietsers schieten met vogelkooitjes bungelend aan het stuur (want niet de hond, maar de vogel gaat in Suriname overal mee naartoe) tussen de auto´s door en banden worden gewoon op de brug verwisseld.
Het is de charme van de Bosje brug en wie die niet kan waarderen kan zich nog altijd door een van de vele bootjes naar hartje Paramaribo laten overvaren.
De Telegraaf, pagina Buitenland 23 december 2010